“Het lijkt wel of ze niet wil luisteren, in ieder geval doet ze niet wat ik voorstel om het op te lossen! Eigenwijs portret…”

Uitspraken als deze zijn een regelmatig terugkerend thema in onze Leergang Coachen en beïnvloeden. Er is een probleem, de discussie wordt emotioneel, er lijkt een logische oplossing voorhanden, maar je komt niet verder in gesprek en je komt al helemaal niet toe aan de oplossing .

De emotie zit nog in de weg. En zolang de emotie groot is, zijn de oren dicht.

Meestal bij beide gesprekspartners.

De één is uit volle macht de oplossing aan het ‘zenden’. De ander zit zo vol emotie dat die alleen maar bezig is met de emotie. De één voelt dat de ander niet luistert, raakt hier gefrustreerd van en gaat harder zijn best doen om de ander te overtuigen van de oplossing. De ander voelt zich niet gehoord in zijn emotie en gaat daar ook meer aandacht voor vragen, enzovoort.

Ze komen niet nader tot elkaar, en het probleem blijft onopgelost, tot frustratie van beiden.

Een heel menselijke reactie is dan, om de ander verwijten te gaan maken: “Hij is niet geïnteresseerd… hij kan niet goed luisteren… hij is eigenwijs… wil alleen zijn eigen ding doen… kan niet samenwerken…”

Dat kan inderdaad zo lijken. Echter, de emotie zit in de weg. Letterlijk.

Wanneer de emotie groot is, komt die letterlijk tussen de gesprekspartner in te staan, zoals op de tekening.  Je kunt de bedoeling van de ander niet meer zien en horen. De inhoud van je boodschap komt niet meer aan.