Aan het einde van ons laatste gesprek, staan we een beetje onhandig tegenover elkaar. Het zijn mooie loopbaangesprekken geweest, zinvol. Grotendeels online, het laatste gesprek in levenden lijve gelukkig. Mooie dingen zijn aan bod geweest, ook moeilijke. We zijn er allebei door geraakt. We hebben goed contact en mogen elkaar graag.

We voelen allebei: Wat zou ik je graag een hand geven als afronding van een mooi traject!

Lachend wogen we hardop af: Hij heeft corona gehad en is gevaccineerd. Ik ben gevaccineerd. We zijn beide voorzichtig in het opzoeken van andere mensen in coronatijd. Het klopt, het kan.

We geven elkaar een hand zoals een hand bedoeld is: Echt het contact voelen, jezelf en je genegenheid kenbaar maken via de handdruk, via oogcontact.

Recht doen aan wat geweest is.

Een simpel gebaar met grote betekenis en grote voldoening.

Geluk zit voor mij  in goed contact.

Hoe ga jij nu om met dit soort situaties?